حذف هنرجدید از جشنواره هنرهای تجسمی جوانان کشور؛ دکتر سید نظام الدین امامی فر / دانشیار دانشکده هنر

حذف هنرجدید از جشنواره هنرهای تجسمی جوانان کشور

نقدی بر سیاست گذاری و فراخوان ، سی امین جشنواره هنرهای های تجسمی جوانان کشور فرهنگی - هنر و رویدادها

نقدی بر سیاست گذاری و فراخوان ، سی امین جشنواره هنرهای های تجسمی جوانان کشور

دکتر سید نظام الدین امامی فر / دانشیار دانشکده هنر

شاید بیش از یک‌ماه از اولین تبلیغات فراخوان سی امین جشنواره تجسمی جوانان کشور گذشته باشد و طی چند روز آینده ، فرصت ارسال آثار هنرمندان جوان کشور به پایان رسد ...
جشنواره ای که می تواند به شناسایی هنرمندان و آثار تولید شده توسط جوان کشور ، کمک کند .

معمول هست که بعد از برگزاری یک رویداد ، نقاط ضعف و قدرت آن برای دوره های بعد ، بکارگرفته شود ( نقد و تحلیل ) ، اما متاسفانه این‌مهم در کشور با پایان یافتن جشنواره ها ، *دفتر* جشنواره نیز بسته می شود تا جشنواره ای دیگر و افراد دیگر و سیاستگذاران دیگر ...

حاصل این نوع از جشنواره ها نیز در *انبان رزومه و انبار بیلان کار مدیران قبلی* ، جاخوش می کند و مدیران نونوال جدید با رویکردهای جدید ، مجددا به سیاستگذاری با تیم خودشان ، مشغول می شوند و *طرحی نو درمی اندازند* و این قصه تکرار می شود .

اگر متهم به قصاص قبل از ... نشویم ، شاید در آستانه راه بتوانیم خاطرات اجرایی، حداقل یکسال پیش این رویداد ( جشنواره 29 ) را برای *مدیران و مجریان جوان* ، بصورت کوتاه ، بازگو کنیم تا چراغ راهی باشد برای ایشان در جهت هر چه بهتر برگذار شدن این رویداد .

✅️ از نقاط قوت جشنواره 29 :
برنامه ریزی دقیق و دعوت از استادان باتجربه و صاحب نام کشوری در شورای سیاستگذاری و کارگاهها و ...
تنظیم آیین نامه و دستورالعمل اجرایی ، تجهیز کارگاهها در وسع جشنواره ، ایجاد فضای با نشاط برای جوانان دعوت شده از سراسر کشور و ...*حذف هنرجدید از جشنواره هنرهای تجسمی جوانان کشور*

🔺️از *نقاط ضعف* ، ایجاد تمرکز در پایتخت ، مبهم بودن نتایج برای راه یافتگان به دوره های بعدی ، عدم اهدای جوایز به منتخبین ، پذیرایی در سطح پایین از مدعوین و ...
در آخر ، ایجاد نمایشگاه بی کیفیت در حد رفع تکلیف و بستن دفتر جشنواره 29 . ( ضمن تشکر از تمامی زحمات برگزار کنندگان این رویداد ، لازم به توضیح است ، که این کمبودهای در اثر تغییرات مدیریتی و عدم نظارت و اجرایی نشدن سیاستگذاری های این دوره از طرف نهاد مدیریتی ارشاد ، ابتر ماند ) .

*اما فراخوانها برای برگزاری 30 مین جشنواره که در شرف اجراست ...*
🔺 حذف استادان صاحب نام و باتجربه به *بهانه ی جوان گرایی* از شورای سیاستگذاری (‌ البته شاید به دلیل عدم موفقیت در جلب همکاری و دعوت باشد ، که در جای خودش ، قابل تحلیل است ) .
⭕️ مزاح باشد اگر بگوییم ، برای شورای سیاستگذاری مهدهای کودک کشور باید از کودکان استفاده نمود .

🔺 عدم انسجام تصمیم گیری در فراخوانها :
در فراخوان اول ، رشته مجسمه سازی ( حجم سازی ) حذف می شود و در فراخوان بعدی ، رشته هنرجدید ، حذف می شود و رشته مجسمه سازی ، اضافه !!! ( رجوع شود به پوسترهای منتشر شده ) .

🔺 حذف و هضم ، *رشته هنر جدید* بعنوان یکی از شاخه های پرطرفدار و تاثیرگذار در جامعه کنونی و هنرجویان جوان نسل جدید ، در تضاد با اهداف *جوان گرایی* این دوره می باشد .
البته حذف این رشته ی هنری تاثیرگذار در پانزدهمین جشنواره تجسمی فجر نیز مسبوق به سابقه است .

✅️ از تصمیم‌گیری های خوب این دوره ، انتقال این جشنواره خارج از پایتخت می باشد . البته طی این دوره های برگزاری ، مشخص شده که مدیریت مراکز استانها به مراتب بهتر از تهران بوده است .

نقد در خصوص ادامه روند جشنواره 30 مین ، ادامه دارد که امید داریم که هرچه بهتر برگزار شود .

راهکار این مهم ، *تاسیس دبیرخانه دائمی جشنواره هنرهای تجسمی* در بخش جوانان و فجر می باشد که مدیران و سیاستگذارن محترم را ملزم به سیاستگذاری کلان می کند تا بنوعی برنامه های بلند مدت در این مهم را راهبری کند . این دبیرخانه نیز ‌می تواند، ارتباط پیوسته ی خود را با هنرمندان ، اعم از جوان و حرفه ای ، حفظ کنند ./انتهای خبر

یادداشت دکتر نظام الدین امامی فر با موضوع جوان گرایی بهانه ای برای حذف هنرمندان باسابقه

یادداشت دکتر نظام الدین امامی فر با موضوع جوان گرایی بهانه ای برای حذف هنرمندان باسابقه

دوی امدادی در هنرهای تجسمی فرهنگی - اجتماعی

دوی امدادی در هنرهای تجسمی


نظام الدین امامی فر/دانشیار دانشکده هنر دانشگاه شاهد

ماجرای فراز و نشیب در مورد هنرهای تجسمی کشور در دوره های پیشین ( بعد از جنگ و دوران سازندگی ) و اکنون دولتمران کشور ، داستانی است بس قدیمی ...

با مطالعه ی نمایشگاهها و آثار تولید شده در ادوار پیشین ، چنان بنظر میرسد که ، جریان فکری در قالب جناح های سیاسی بنوعی در روند حرکت هنرهای تجسمی ، تاثیرگذار بوده اند .

مقررشد که حاصل این *دوی امدادی* به دست پرتوان وزارتی بنام فرهنگ و ارشاداسلامی سپرده شود تا برداشت و *میوه چینی* را سامان دهد.

برگزاری نمایشگاهای بزرگ هنری در داخل ( دوسالانه ) و خارج از کشور ، اعزام تیم های هنری به جشنواره های مطرح خارجی ، ارتباط با سایر هنرمندان کشورها ، برگزاری اکسپوهای هنری و ... همگی با برنامه و بی برنامه کمک به عرضه ی این نوع از آثار می کرد و تولیدات هنرمندان را در معرض دید عموم و بخش خصوصی و دولتی قرار می داد .
پایه ریزی و تشکل انجمن های هنری ، تجهیز گالری و نمایشگاه های خصوصی و دولتی ، حضور هنرجویانی فارغ التحصیل از آموزشگا ههای خصوصی ، آموزش و پرورش و دانشگاه های هنری ، ورود ارگانهای خدمات شهری و فرهنگی ... همه و همه بخشهایی از این‌ جریان هنری بزرگ و گسترده بودند که به حرکت فرهنگ سازی و روابط اجتماعی و در نتیجه اقتصاد هنر کمک می کردند و ...
مشارکت هنرمندان بزرگ و نامی کشور در بخش تولید و مشاوره نیز به قوام و کیفیت‌کار افزود و آثار فاخری در این دوران ، تولید شد .


با روی کارآمدن دولت هایی با جریان های سیاسی و نهله های فکری در سه طیف و سه دهه و اندی اخیر ، مداخلات غیر تخصصی ، حرکت دوندگان این مسیر را دچار اُفت و خیزی محسوسی کرد ، تا جایی که نفس از جان برخی از هنرمندان بُرید و از جریان و مسیر خارج شدند !!!

نبود پژوهش و آمار دقیق از حرکت و جریانهای هنری پیشین در کشور ( اعم از استانها و شهرها ) ، نداشتن برنامه های کلان در سطح وزارت خانه ی مورد بحث و ... اعمال سیاستهای سلیقه ای ، مدیران میانی و پایین دستی را آغشته به جریاناتی زود گذر کرد که نتیجه ی آن را در شهرها و مراکز استانها ، بصورت نمایشگاهای مناسبتی و در پایتخت ، بصورت *جشنواره هایی رهاشده* و بی نتیجه بر سبد بیلان مدیران میانی افزود و با *بهانه جوان گرایی* به حذف و گوشه نشین کردن هنرمندان باسابقه شد که حاضر به این نوع از مشارکت نشدند .
*نقطه سرخط* تکرار و تکرار ...

جا دارد که تحقیق در خصوص روند این جریان بصورت جامع توسط مراکز تحقیقاتی و پژوهشگاهی مورد ارزیابی قرار گیرد و به آمار و بولتن سازی های موضعی و مناسبتی از طرف مدیران پایین دست ، توجه نشود .
شاید و شاید ، هم افزایی و *تشکیل اتاق فکر* از اندیشمندان و فرهیختگان و هنرمندان و استفاده از تجربیات ایشان بتواند نفس هنرمندان دونده را در این *دوی امدادی* بجای خود برگرداند و از هم گسیختگی هنری را نجات بخشد.

. تیرماه 1402